درونگرایی

بقول فروغ فرخزاد :"تا دور هستم دلم می‌خواهد نزدیک باشم و نزدیک که می‌شوم می‌بینم اصلاً استعدادش را ندارم" 

آدمهارو میتونم از دور تحمل کنم و نزدیک که میشن نه که دوستشون نداشته باشم ولی اینکه مطابق انتظاراتم یه کاری نمیکنن به همم میریزه.

دلم برای مامان ح میسوزه که اینجاست و من استعداد نزدیک شدن به آدمها رو ندارم، نمیدونم چرا ؟ 

شاید دوست داشتم خستگی هام بیشتر درک بشه .

پ.ن: مصداق قوز بالا قوز خودمم، وقت دکتر گرفتم به سختی و همون ساعت دقیقا کلاس برامون گذاشتن، اونم یه درس سخت که من هیچی ازش بلد نیستم  نمیخوام بخاطر کلاسم دکتر رو کنسل کنم چون بعد از مدتها وقت گرفتم ، از طرفی استرس اون کلاسم دارم ، یه استرس بد 

دقیقا وقتی داشتم وقت میگرفتم حس ششمم گفت که اون روز یه کاری برات پیش میاد، دقیقا همینو گفت.نمیدونم چه کنم 

پ.ن۲:

شاهی‌جانم، چرا دنیا اینقدر پر از چیزهای وحشتناک است؟
‌
فروغ فرخزاد
از نامه‌ای به ابراهیم گلستان

پ.ن۳:

سریال سیاهچاله رو دوست دارم، مهران احمدی فیلم های طنز رو خیلی خوب بازی میکنه.

پ.ن۴: دلم برای میم خیلی تنگ شده 

پ.ن۵: بعد از اون پستی که راجع به ورزش گذاشتم، چون بعد مدتها ورزش کردم دچار گرفتگی بدجور عضلات شدم ، علاوه بر توصیه های کاربردی قره بالا جان مکمل Ca,Zn,Mg و ویتامین دی هم خیلی کمک کننده بود.

پ.ن۶: امروز صبح که توی راهرو داه میرفتم صدای دکتر شمس که داشت از توسپوویروسها صحبت میکرد  بی دلیل بهم حس خوبی داد. یادم آورد که چقدر قشنگ درس داد و چقدر بی حاشیه بود، مارو برد علائم بیماری هارو عینا ببینیم و یادش مونده بود که بر خلاف نظر خودش ویروس ها از نظر من زنده نیستن :) ، با اینکه اصلا تو حال خودم نبودم داشتم به کارایی که رو دوشم سنگینی میکنه فکر میکردم ، یهو صداش منو وصل کرد به زمان حال و چند بار از جلوی کلاسش رد شدم که بازم بشنومش، یادش بخیر .