زندگی شاید یک خیابان درازست

۱. کلی کارهای عقب افتاده دارم ، درس و تمرین و جزوه ، کلا من همیشه ی خدا یه کار دارم که رو دوشم سنگین باشه، هیچوقت بی دغدغه نیستم.

۲.ارائه های دکتر ج یکی پس از دیگری میان و میرن ، امروز ارائه داَشتم و دیشب از استرس دوست داشتم گریه کنم.

۳...

۴. حتی حس میکنم چشمم هم داره میسوزه.

۵. اون تداخل برنامه ها که تو پست قبل ازش حرف زدم ، با کنسل شدن نوبت دکتربخاطر خرابی دستگاها نهایتا به نفع علم شد، و رفتم سر کلاس، خوب شد رفتم وگرنه که دیگه کی میخواست به من حالی کنه اون درسو.

۷. استرس آینده رو دارم، چرا این دغدغه آدمو ول نمیکنه 

۸. مرسی که تو این چند روز اینجا اومدین و به یادم بودین  

بعدا نوشت: دکتر م.س.ن که ازش زیاد گفتم تو وبلاگم دیروز صبح وسط اونهمه مشغله و درگیری هام با گوشم و... زنگ زد، اولش خواستم جواب ندم ، بعد دل رو زدم به دریا و جواب دادم و دیدم از اونطرف تقریبا جز چند تا صوت نامفهوم صدایی نمیاد، خدا میدونه که وقتی اسمش رو صفحه ی گوشی میفته چه حالی ام و پنیک شدیدی بهم دست میده . 

این سومین باری بود که زنگ میزد و هیچی نمیگفت ، دفعه اول بعد از تماسش زنگ زدم بهش و جوابمو نداد و نهایتا اس ام اس داد که دستش خورده ، کلا ولی عجیبه برام چون نه جزء کانتکت های اول لیستم و نه جزء تماس های اخیر ، اینکه ۳ بار دستت بخوره تو فواصل زمانی دور از هم یخورده عجیبه. خلاصه که همچنان فکر میکنم میخواد یه کرمی بریزه.

پ.ن: نباید یادم بره که اینجا رو ساختم که خودم باشم و همه ی حرف هامو بنویسم.